Niye Bu Dünyadayız ?

Bu dünyada niye varız? Şuan satırlarımı okuyan muhteşem bilinç  tesadüf olamaz ? Ye, iç öl.Tuvaletle mutfak arasında yaşayan robotlar olmak için mi? İbadetleri de kendimiz için yapıyoruz, öyle ya. Biz niye varız..Kur’an-ı Kerim der ki, “Biz oyun, eğlence olsun diye insanı yaratmadık. Bir amaç için yarattık.”Bu amaç nedir? Biz niye varız diye sorduğumuz zaman Dünyayı yeryüzü olarak kabul etmediğimiz taktirde çok ilginç bir cevap buluyoruz.   İşte şimdi Bakara suresi 30. ayet bu sorumuza cevap veriyor. Varlığın sahibi insanların anlayacağı mecaz bir lisan ile diyor ki  “Ben yeryüzünde bir halife yaratacağım.” Bakın dünya demiyor.Allah-u Teala yeryüzünde bir halife yaratmak hakkında, yaratacağını ifade ederek meleklerle sohbet ediyor. Bakın, melekler ne diyor? “Bizler hamdinle seni tesbih ve ve seni takdis edip duruken yeryüzünde fesat çıkaracak, orada kan dökecek insanı mı halife kılıyorsun?” diyor.

 

 

 

 

Gelin geçmişimize bir bakalım: Bilmem kaç bin yıl geçmiş; kan dökülmeyen, birbirimizin gırtlağını sıkmadığımız zaman mı var? Yok. Bu da demek oluyor ki şu ana kadar melekler sanki bu alemi okumuş ve Allah’a böyle böyle bir adam mı, insan mı yaratacaksın demişler.

 

 

 

Yoksa hadlerine mi ? Allah ne demiş onlara “Sizin bilmeyeceğinizi, herhalde ben bilirim.”  Bakın, buraya çok dikkat edin şimdi; biz bu cümleden anlıyoruz ki Mümin’in var oluş amacından biri halife olmak! Kesinlikle halife olmak! Çünkü Kur’an-ı Kerim’de başka bir ayette de der ki, “Biz oyun, eğlence olsun diye insanı yaratmadık. Bir amaç için yarattık.” Bu özellikle ifade edilir. O ayetin hangisi olduğuna daha sonra geleceğim.

 

Şu anda ruhumuz bilincimiz eğitimle, ilimle, irfanla, iyiyi kötüden ayırt etmekle yaratılıyor. Kötülere kızmayın onlar da size kötüyü öğretiyor. İyi ve güzeli öğrenmek gibi mutlaka kötüyü de bilmek zorundayız. Yoksa nerden bileceğiz biz kötüyü, iyiyi? Onları ayırt ediyoruz. Onları birbirinden ayırıyoruz. Bu konuyu dağıtmadan izah edelim:

 

Dolayısıyla şunu bir defa asla unutulmamalı; biz şu an bu dünyada küçük sınavlarla büyük imtihana hazırlanıyoruz. Bakın bize yıllarca son nefeste bu iş biter diye anlatıldı. Ama işin aslı hiç öyle değil. Şimdi işin aslının hiç de öyle olmadığını ifade eden ayetlerden bahsedeceğim: